[ و به مردى که از او خواست تا پندش دهد فرمود : ] از آنان مباش که به آخرت امیدوار است بى آنکه کارى سازد ، و به آرزوى دراز توبه را واپس اندازد . در باره دنیا چون زاهدان سخن گوید ، و در کار دنیا راه جویندگان دنیا را پوید . اگر از دنیا بدو دهند سیر نشود ، و اگر از آن بازش دارند خرسند نگردد . در سپاس آنچه بدان داده‏اند ناتوان است ، و از آنچه مانده فزونى را خواهان . از کار بد باز مى‏دارد ، و خود باز نمى‏ایستد ، و بدانچه خود نمى‏کند فرمان مى‏دهد . نیکوان را دوست مى‏دارد ، و کار او کار آنان نیست و گناهکاران را دشمن مى‏دارد ، و خود از آنان یکى است . مرگ را خوش نمى‏دارد ، چون گناهانش بسیار است و بدانچه به خاطر آن از مردن مى‏ترسد در کارست . اگر بیمار شود پیوسته در پشیمانى است ، و اگر تندرست باشد سرگرم خوشگذرانى . چون عافیت یابد به خود بالان است ، و چون گرفتار بلا شود نومید و نالان . اگر بلایى بدو رسد ، به زارى خدا را خواند ، و اگر امیدى یابد مغرور روى برگرداند . در آنچه در باره آن به گمان است ، هواى نفس خویش را به فرمان است ، و در باره آنچه یقین دارد در چیرگى بر نفس ناتوان . از کمتر گناه خود بر دیگرى ترسان است ، و بیشتر از پاداش کرده او را براى خود بیوسان . اگر بى نیاز شود سرمست گردد و مغرور ، و اگر مستمند شود مأیوس و سست و رنجور ، چون کار کند در کار کوتاه است و چون بخواهد بسیار خواه است . چون شهوت بر او دست یابد گناه را مقدّم سازد ، و توبه را واپس اندازد و چون رنجى بدو رسد از راه شرع و ملّت برون تازد . آنچه را مایه عبرت است وصف کند و خود عبرت نگیرد ، و در اندرز دادن مبالغه کند و خود اندرز نپذیرد . در گفتن ، بسیار گفتار ، و در عمل اندک کردار در آنچه ناماندنى است خود را بر دیگرى پیش دارد ، و آنچه را ماندنى است آسان شمارد . غنیمت را غرامت پندارد و غرامت را غنیمت انگارد . از مرگ بیم دارد و فرصت را وامى‏گذارد . گناه جز خود را بزرگ مى‏انگارد و بیشتر از آن را که خود کرده ، خرد به حساب مى‏آرد ، و از طاعت خود آن را بسیار مى‏داند که مانندش را از جز خود ناچیز مى‏پندارد . پس او بر مردم طعنه زند و با خود کار به ریا و خیانت کند با توانگران به بازى نشستن را دوست‏تر دارد تا با مستمندان در یاد خدا پیوستن . به سود خود بر دیگرى حکم کند و براى دیگرى به زیان خود رأى ندهد ، و دیگران را راه نماید و خود را گمراه نماید . پس فرمان او را مى‏برند و او نافرمانى مى‏کند . و حق خود را به کمال مى‏ستاند و حق دیگرى را به کمال نمى‏دهد . از مردم مى‏ترسد ، نه در راه طاعت خدا و از خدا نمى‏ترسد در راه طاعت بنده‏ها . [ و اگر در این کتاب جز این گفتار نبود ، براى اندرز بجا و حکمت رسا ، و بینایى بیننده و پند دادن نگرنده اندیشنده بس مى‏نمود . ] [نهج البلاغه]
لوگوی وبلاگ
 

آمار و اطلاعات

بازدید امروز :134
بازدید دیروز :9
کل بازدید :140368
تعداد کل یاداشته ها : 357
04/4/18
6:37 ع

دو راه افزایش ترافیک سایت داریم:

 تبلیغات و دیگری تولید محتوا می باشد که هر کدام هزینه ی مختلفی دارند. در این مطلب هزینه ی این دو روش را بررسی می کنیم.

اکثر افراد تمایل دارند به صورت قدیمی و سنتی تبلیغات خود را انجام دهند چرا که از بازاریابی درون گرا هیچ آگاهی ندارند. هنگامی که شما بر روی تبلیغی کلیک می کنید و به صفحه ی پیوندها وصل می شوید نمره کیفیت کاهش می یابد. نمره کیفیت مضربی از 10 است که بر اساس ارتباط کلید واژه های انتخابی صفحه فرود، تعداد دفعات کلیک بر روی متن تبلیغ و ...است تعیین می شود و بر هزینه های تبلیغی گوگل تاثیر می گذارد.

 

حال هزینه تبلیغات گوگل را با تولید محتوا مقایسه می کنیم:

برای مثال هر مطلب تخصصی تولید شده برای شما 75000 تومان باشد. اگر خواهان تبلیغات در گوگل هستید برای هر کلیک باید 50 سنت پرداخت نمایید. با فرض اینکه قیمت دلار 3000 تومان باشد به ازای هر کلیک 1500 تمام برای شما هزینه ایجاد می کند بطور ساده تر به مقدار 75000 تومان در گوگل تبلیغلات انجام دهید فقط 50 کلیک رای شما ثبت خواهد شد.به نظر شما آیا متن تبلیغی ایجاد شده برای وبلاگ ویا سایت شما و اشتراک آن در شبکه های اجتماعی کمتر از 50 کلیک برای شما به همراه خواهد داشت؟

مسلما تعداد کلیک در بازاریابی محتوا بیشر خواهد بود چرا که متن در وبلاگ باقی خواهند ماند و تاریخ انقضا ندارد و مدام در گوگل جستجو و یافت می شود و کاربران با کلیک بر روی آن وارد سایت شما می شوند.